ഇന്നലെ വീട്ടിലേക്കു വിളിച്ചപ്പോള് അനിയത്തിയായിരുന്നു ഫോണെടുത്തത്... അവളുടെ ശബ്ദത്തില് പതിവില് കവിഞ്ഞ സന്തോഷം .ആദ്യം എനിക്ക് കാര്യം പിടി കിട്ടിയില്ല... പിന്നീട് ഉമ്മച്ചിയാണ് പറഞ്ഞത് ...അവള്ക്കു പത്താം ക്ലാസ് പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞ സന്തോഷവും, ആശ്വാസവും,ആണ് എന്ന് .ശരിയാണ്... മുൻപ് വിളിച്ചപ്പോഴൊക്കെ അവള് വലിയ "ടെന്ഷനി"ല് ആയിരുന്നു.. എന്ത് ചോദിച്ചാലും , ഒന്നിനും കൃത്യമായ മറുപടിയും,ഉത്തരവും,കിട്ടിയിരുന്നില്ല... .ഇന്ന് നേരെ തിരിച്ചായിരുന്നു... ഒരു പാട് കാര്യങ്ങള് സംസാരിച്ചു അവള്... പരീക്ഷാ കാലത്തിന്റെ പിരിമുറുക്കത്തില് നിന്ന് അവധിക്കാലത്തിന്റെ സ്വതന്ത്രത്തിലെക്കെത്തിയ ആശ്വാസം അവളുടെ ശബ്ദത്തില് നന്നായുണ്ട്.
അവളുടെ സംസാരം മനസ്സിനെ പഴയ ഓര്മ്മകളിലേക്ക് വീണ്ടും ഒരിക്കൽ കൂടി കൂട്ടി കൊണ്ട് പോയി . ഓര്മ്മയിലെ മധുര മനോഹരമായ ആ മധ്യ വേനൽ അവധിക്കാലത്തേക്ക്. വിരഹത്തിന്റെ മാർച്ച് മാസത്തില് നിന്നും, ഏപ്രില് മാസത്തിന്റെ ഉല്ലാസകാലം ,വീണ്ടും, ഓര്മകളില്, തങ്ങി നില്ക്കാന് തുടങ്ങി. എത്ര സുന്ദരമായിരുന്നു ആ..കാലം... രാവിലെ നേരത്തെ എഴുനെല്ക്കണ്ട, സ്കൂളില്,പോകണ്ട, ഹോം-വര്ക്കിന്റെ പിരി-മുരുക്കം ഇല്ല.. ആഘോഷങ്ങളുടെയും,ഉത്സവങ്ങളുടെയും,കാലം.
അവളുടെ സംസാരം മനസ്സിനെ പഴയ ഓര്മ്മകളിലേക്ക് വീണ്ടും ഒരിക്കൽ കൂടി കൂട്ടി കൊണ്ട് പോയി . ഓര്മ്മയിലെ മധുര മനോഹരമായ ആ മധ്യ വേനൽ അവധിക്കാലത്തേക്ക്. വിരഹത്തിന്റെ മാർച്ച് മാസത്തില് നിന്നും, ഏപ്രില് മാസത്തിന്റെ ഉല്ലാസകാലം ,വീണ്ടും, ഓര്മകളില്, തങ്ങി നില്ക്കാന് തുടങ്ങി. എത്ര സുന്ദരമായിരുന്നു ആ..കാലം... രാവിലെ നേരത്തെ എഴുനെല്ക്കണ്ട, സ്കൂളില്,പോകണ്ട, ഹോം-വര്ക്കിന്റെ പിരി-മുരുക്കം ഇല്ല.. ആഘോഷങ്ങളുടെയും,ഉത്സവങ്ങളുടെയും,കാലം.
ജീവിതത്തില് അനിവാര്യമായും, പഠിക്കേണ്ട പലകാര്യങ്ങളും, പടിച്ചെടുത്തത്, ഈ അവധി-ക്കാലങ്ങളില് ആയിരുന്നു... നീന്തല്, സൈക്കിള് ചവിട്ടല്, ബൈക്ക് ഓടിക്കുന്നത്, അങ്ങിനെ ജീവിതത്തിലെ പ്രായോഗിക പരീക്ഷകള് അധികവും, ഞാന് പാസ്സായതും, ഈ ഉന്മാദത്തിന്റെ അവധിക്കാലങ്ങളില് ആണ്.
അമ്പല ക്കുളത്തില് ഉമ്മയെ കാണാതെ ,മുണ്ടിന്റെ മടിക്കുത്തില്,പരുക്കൻ മുണ്ട് ഒളിപ്പിച്ച് പോയ പോലെ ഒരു സാഹസം,ഞാന് ചെയ്തത് കൊണ്ടാണ് ഇന്ന് നീന്തൽ എന്ന അഗ്നി -പരീക്ഷ എനിക്ക് പാസ്സാകാൻ കഴിഞ്ഞത്.. .അത്പോലെ ,കൊയ്സ്സന് ഹാജിയുടെ വലിയ കവുങ്ങിന് തോട്ടത്തില് നിന്നും, അപ്പപ്പോള് വീണു കിട്ടിയിരുന്ന അടക്കകള് സ്വരൂപിച്ചു മുസ്ലിയാരങ്ങാടിയിലെ മുഹമ്മദാലി കാക്കാന്റെ അടുത്തു പോയി സൈക്കിള് വാടയ്ക്ക് എടുത്തു, അരിമ്പ്ര റോട്ടിൽ ഓടിപ്പി ച്ച് പഠിച്ചത് കൊണ്ട് സൈക്കിള് ചവിട്ടലും, ഞാന് പഠിച്ചെടുത്തു.. ജീവിതത്തിലെ ഈ.. പ്രായോഗിക പരീക്ഷകള് ഞാന് ജയിക്കാന് ഉമ്മയുടെ അടുത്തു നിന്നും, ധാരാളം, വഴക്കും, കേട്ടിട്ടുണ്ട്... എത്ര വഴക്ക് പറഞ്ഞാലും, ,ഞാന് നീന്തല് പഠിച്ചു എന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോഴും, ,സൈക്കിള് ചവിട്ടി ഉമ്മയുടെ അടുത്തു എത്തിയപ്പോഴും, ഉമ്മയുടെ മുഖത്തു കണ്ട സന്തോഷം, ആ വഴക്കിന്റെ എല്ലാ പരിഭവങ്ങളെയും, തീര്ക്കുന്ന്തായിരുന്നു.
മേട മാസത്തിന്റെ വരവ് അറിയിച്ചു, വിഷുപക്ഷി, കുക്കൂ..കുക്കൂ.. പാടുന്നതും, കൊണ്ടോട്ടി നേര്ച്ചയുടെപെരുമ്പറ മുഴക്കി, വല്ല്യ തോക്ക് പൊട്ടുന്നതും, ഒക്കെ ആയ ഈ വേനല് അവധിക്കാലങ്ങളില് ആണ്, പ്ലാവും, മാവും,കശുമാവും, ഒക്കെ നിറഞ്ഞു പൂത്ത് നിന്നിരുന്നത്.. ഉമ്മയുടെ വീട്ടില് പോയാലുള്ള അവധി കാലങ്ങളിൽ ,മാവിന്റെ ചുവട്ടില് നിന്നും,മാറാന് സമയം,ഇല്ലായിരുന്നു...താഴെ തൊടിയിലെ നാടന് മാവിന് ചുവട്ടില് കുത്തിപ്പുര കെട്ടി കളിച്ചിരുന്നതിനാൽ കൊണ്ട് മൂവാണ്ടൻ മാവിൽ നിന്നും വീഴുന്ന ഒരു മാമ്പഴവും",മിസ്സ്' ആവുമായിരുന്നില്ല.. കൂട്ടിനു കളിക്കൂട്ടുകാരായി, മാളു, ബാവ, കുഞ്ഞിപ്പ, പൂവി, ബേബി ,കുഞ്ഞ, ചെറി , തുടങ്ങീ എല്ലാവരും.... പകല് മുഴുവന് അതിനു ചുവട്ടില് ആയി നേരം ഇരുട്ടുമ്പോള് മാളു ഇതെന്താ..ഇപ്പോഴും,രാത്രിയാവുന്നത് എന്ന് പരിഭവിക്കുന്നത് ഇപ്പോഴും ഓര്മ്മയിലുണ്ട്...
എത്ര എത്ര കളികള് ആയിരുന്നു പണ്ടൊക്കെ കളിച്ചിരുന്നത്...ഒളിച്ചുകളി,പറയും,കുട്ടിയും, തൊട്ടീരു കളി,കാത്തോവര്,കള്ളനും,പോലീസും-കളി,..ഒരു പാട് കളികള്,ഓര്മ്മയില് നിന്ന് തന്നെ മാഞ്ഞു പോയിരിക്കുന്നു..ഇന്ന് നമ്മുടെ പുതു തലമുറയ്ക്ക് അത്തരം കളികൾ ഒന്നും,അറിയില്ല..പ്രായോഗികമായി ജീവിതത്തില് പഠിക്കേണ്ട പല കാര്യങ്ങളും,അവര്ക്ക് അന്യം ആയിരിക്കുന്നു...മാമ്പഴത്തെ കുറിച്ചോ..മാമ്പഴ കാലത്തെ കുറിച്ചോ..,കേട്ടറിവ് മാത്രമാണ് അവർക്ക് ഉള്ളത്..
ഐ ടി പാര്ക്കുകളില് കുടുങ്ങിപ്പോയ യവ്വനങ്ങളും ഫ്ലാറ്റുകളിലെ ഏകാന്തതയുടെ പെരുമ്പാതകളില് ഒറ്റപ്പെടുന്ന ബാല്യകൌമാരങ്ങളും അറിഞ്ഞിരിക്കാനിടയില്ല,വെയില് വറ്റിയ സായാഹ്നങ്ങളില് കിളിപ്പാതി മാമ്പഴത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള കലപിലയും നാട്ടുമാവിന് ചോട്ടിലെ ചുനമണവും പ്രകൃതിയുടെ നിശ്വാസവും മനസ്സിന്റെ പിന്യാത്രയില് ഇനിയൊരിക്കലും തിരികെയെത്താത്ത ആ മാമ്പഴക്കാലവും.....
നമ്മുടെ പുതു തലമുക്ക് അതെല്ലാം തിരിച്ചു കൊടുക്കാന് നമുക്ക് കഴിയേണ്ടിയിരിക്കുന്നു . നഷ്ട നൊമ്പരങ്ങളുടെ ആ..കാലത്തിന്റെ ഓര്മ്മകള് പങ്കു വെക്കാനെങ്കിലും,നമുക്ക് കഴിയുന്നില്ലങ്കില്, നമ്മുടെ കുട്ടികള്,വെറും,ചോക്ലേറ്റു കുട്ടികള് മാത്രം ആയി തീരും,തീര്ച്ച...
(ചിത്രങ്ങൾക്ക് കടപ്പാട് :ഗൂഗിളിനോടും,....പിന്നെ സബീന-എം-സാലിയുടെ ഒരു ഫേസ് ബുക്ക് പോസ്റ്റിനോടും....)
അവതരണം വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട്. ഇനിയും എഴുതുക. ദൈവം അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ. ഫോട്ടോസ് എല്ലാം ഉഗ്രന്...
ReplyDeleteആദ്യ കമന്റിനു..നന്ദി..നജൂ....
Deleteഒരു കാലഘട്ടത്തിന്റെയാകെ ബാല്യമാണ് ഇതിൽ വരച്ചിട്ടിരിക്കുന്നത്. ഇന്നിപ്പോൾ കാലം മാറി, കളികൾ മാറി. മാറ്റങ്ങൾ അനിവാര്യമാണ്. എന്നാലും ഇതൊക്കെ വായിക്കുമ്പോൾ ഒരു നഷ്ടബോധം. പുതിയ തലമുറയ്ക്ക് ഇതൊക്കെ അന്യമാകുന്നല്ലോ എന്നോർത്ത്.
ReplyDeleteപതിവ് പോലുള്ള വരവിനും,അഭിപ്രായങ്ങള്ക്കും,നന്ദി..നാസ്സര്...
Deleteനമ്മള് ഉണ്ടാക്കിയ മാറ്റര് ഫേസ് ബൂക്കിലേക്കോ ഗൂഗിള് പ്ലസ്സിലേക്കോ കോപ്പി ചെയ്ത ശേഷം പോസ്റ്റ് ചെയ്യുന്നതിന് മുമ്പ് ഒരിക്കല് കൂടി വായിക്കുക. അപ്പോള് ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് കാണുന്ന ചെറിയ സ്ക്വയറുകള് ഉണ്ടെങ്കില് അത് ഒഴിവാക്കുക. അതിനിടക്ക് അക്ഷരങ്ങള് നഷ്ടപ്പെട്ടാല് അത് കൂട്ടി ചേര്ക്കുക. അല്ലെങ്കില് പോസ്റ്റ് ചെയ്ത ശേഷം ആ സ്ക്വയറുകള് അക്ഷരങ്ങള്ക്കിടയിലേക്ക് കയറി വരുമ്പോള് അവിടെ വായിക്കാന് കഴിയാതെ വരും. അതിനാല് അവിടുന്ന് റീകോപ്പി ചെയ്ത ശേഷം റീ ഓപ്പണ് ചെയ്ത ശേഷം ഒരിക്കല് കൂടി അവിടെ തന്നെ പേസ്റ്റ് ചെയ്യുക. വീണ്ടും വായിച്ചു നോക്കിയ ശേഷം സ്ക്വയറുകള് ഇല്ല എന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തുക. ഗൂഗിള് പ്ലുസില് ആദ്യം ട്രൈ ചെയ്തു നോക്കിയാല് ചിത്രത്തോടൊപ്പം നമ്മുടെ മാറ്ററും വായിക്കാനാകും. അവിടെ തെറ്റ് തിരുത്താന് വേഗം സാധിക്കും. എന്നിട്ട് അവിടെനിന്നു എഡിറ്റു ചെയ്ത ശേഷം ഫേസ് ബുക്കിലേക്ക് കോപ്പി ചെയ്തു പോസ്റ്റ് ചെയ്യുക. ഓരോ പ്രാവശ്യവും ഒരിക്കല് കൂടി അതില് കൂടി കണ്ണോടിച്ച ശേഷം മാത്രം പോസ്റ്റ് ചെയ്യുക. അഭിനന്ദനങ്ങള്.
ReplyDeleteനിര്ദേശങ്ങള്ക്ക് ഒരു പാട് നന്ദി,ബഷീര്ക..
Deleteതുടര്ന്ന് ശ്രദ്ധിക്കാം...
ഒരു കാലത്തിന്റെ നഷ്ടം ,ആശംസകള്
ReplyDeleteനഷ്ട ബാല്യത്തെ കുറിച്ചു എത്ര പറഞ്ഞാലും..,മതി വരില്ല..ല്ലോ.....
Deleteനമ്മുക്ക് പകര്ന്നിട്ട് പൊയോരു കാലമാണ്
ReplyDeleteകൂട്ടുകാരന് ഇവിടെ പകര്ത്തി വച്ചത് ..
ഇന്നിന്റെ തലമുറക്ക് അന്യമായി കൊണ്ടിരിക്കുന്നത് ..
നാം കൊടുക്കുവാന് മടിച്ചതോ ,
അവരുടെ ജീവിതസാഹചര്യങ്ങള് തട്ടി മാറ്റിയതോ ആയ
നേരു പതിയുന്ന , ഗൃഹാതുരമായ ഓര്മകള് ..
ജനിച്ച് വീഴുമ്പൊള് തന്നെ ടി വീയും , കമ്പ്യൂട്ടറും
കവര്ന്നു പൊകുന്ന ബാല്യം , പ്രകൃതിയേ
അറിയുവാന് അവര്ക്കെവിടെയാണ് സമയം ..?
അന്യൊന്യം മല്സരിക്കാന് നാം അവരെ പ്രാപ്തരാക്കുമ്പൊള്
അവര്ക്ക് നഷ്ടമാകുന്ന വസന്ത കാലങ്ങള് ആരു തിരിച്ചു കൊടുക്കും ..
നല്ല ചിത്രങ്ങള് കൊണ്ടു അണിയിച്ചൊരുക്കി ഈ വരികളേ
കൂടെ നനുത്ത ഓര്മകളേ തൊട്ടുണര്ത്തീ ..
സ്നേഹപൂര്വം.......
റിനിയെ പോലുള്ളവരുടെ വരവും,അഭിപ്രായങ്ങളും,എന്നും,പ്രജോദനം ആണ്...നന്ദി...റിനീ...
DeleteGood memmories....
ReplyDelete