വരണ്ട പ്രണയം...

പ്രിയപ്പെട്ട സഖീ..

ഇവിടെ നിനക്കായി...

പ്രവാസത്തിന്‍റെ സൂര്യ താപം ഏറ്റു..

ഉണങ്ങിയ ഈ..ഇലയില്‍...

ഞാന്‍ നിന്‍റെ പേരെഴുതി വെക്കുന്നു............

ഇപ്പോള്‍ എന്‍റെ വേനലില്‍  നിന്നും-

നിന്‍റെ പുഴയിലേക്ക്..

ഒരു...പൂക്കാലത്തിന്റെ ദൂരം മാത്രം.......

ഇവിടെ...

നിനക്ക് ഞാനെന്‍റെ ജീവിതം തരാം..

നീ..നിന്‍റെ പ്രണയം എനിക്ക് തരിക...

നീ..ഒരു പരല്‍- മീനകാതിരിക്കുക....

പണ്ട്..

മഴവില്ലിനും,പ്രണയത്തിനും

ആയുസ്സ് കുറവാണെന്ന്...നീ..പ്രവജിചച്ചു..

അന്ന്...നീ...പറയാത്ത കഥകളില്ല...

ഏകാന്തതയുടെ ദ്വീപുകളേയും,

അതിനു ചുറ്റും, ചുഴികളും മലരികളും സൃഷ്ട്ടിക്കുന്ന..

ജീവിത പ്രവാഹങ്ങളെയും കുറിച്ചു-

എനിക്കറിവു പകര്‍ന്നത് നീയായിരുന്നു..

അപ്പോഴെല്ലാം ആകാശത്തു-

മഴ-മേഘങ്ങള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു...

അവ..നിന്‍റെ മിഴികളിലൂടെ പെയ്തു...

അതിനു-ശേഷം...

നിന്‍റെ പ്രവജനങ്ങളെല്ലാം യാധാര്‍ത്ത്യമായി..

എന്‍റെ വാതങ്ങള്‍ ഒക്കെ വെറുതെയായി..

നീയോ...കാല-പ്രവാഹങ്ങളിലോഴുകിപ്പോയി...

ഞാനോ...മുഴുകി..നഷ്ട്ട-സ്വപ്നങ്ങളിലും......